<$ 17 Ocak 2006 oğlum Yiğit Efe Kılıç’ ın doğum günüydü. Üç yaşını doldurdu… Telaştan ve yorgunluktan resimlerini eklemeye fırsat kalmamıştı. Oğlumun bu özel gününde o mutluluğu inanın her şeye değer olduğunu düşündüm. Allah bir ömür boyu onu güldürsün ve hiç eksik etmesin...
Yiğitim’ in pastasını ben yaptım. Futbol sahalı yapmaya çalıştım. Gerçi oğlum gördüğünde onun pasta olduğundan kuşkulandı :) pastadan çok futbol sahası gibiydi. Annem sağ olsun, mercimekli köfte ve börek yapmıştı. Babaannem de geldiğinde katmer getirmişti. Bu arada benim yapmış olduğum toplar dikkatinizi çekmiştir kesin…Bunu ne zaman yapsam hiç kuşkusuz beğeni toplar. Yalnız çok zamanımı aldı yapmak. Boncuklarımı da kürdanlara taktım çok şık oldular.
Yiğit Efe çok mutluydu o gün, arkadaşları gelmişti. Bir süredir evden pek dışarı çıkartmıyordum ve evde böyle bir şenlik olunca mutluluktan ne yapacağını şaşırmıştı. Üç gün öncesine doğum günün olacağını dediğimde, heyecandan balonlarıyla ve paketinde duran mumlarıyla yattı. Babasıyla evi balonlarla süsledi. Her yere taktı kapıya bile.
O günü hiç unutmayacağız. Üç yaşını dolduruşunu, o gülen yüzünü, pastana bakışını, hediyelerini açışını, arkadaşlarınla oynayışını, heyecandan yemek yiyemeyişini, bana tekrar tekrar sarılışını, minik ellerini ve arkadaşların giderken ağlamaklı bakışını…hiç unutmayacağız. Hep böyle kalmanı istesem de, sen yinede büyü. Annen Elif KILIÇ
td> |